Haseki Safiye Valide Sultan urodziła się roku 1548 bądź 1550 w Republice Weneckiej lub też w a Albani. Mówi się także, iż mogła pochodzić z rodu Baffo i mogła być spokrewniona z Nurbanu. Sultanka przeżyła 7 sułtanów: Sulejmana, Selima, Murada, Mehmeda, Ahmeda, Mustafy i Osmana.
Osoba Safiye jest mylona z osobą Nurbanu. Mówi się, iż pochodziła od weneckiego gubernatora Korfu, a muzułmańscy korsarze porwali ją stamtąd do haremu Şehzade Murada, jeszcze za panowania Sulejmana w roku 1562. Właśnie dlatego, uznaje się ją za albankę.
Gdy Safiye miała 13/15 lat, rok od porwania poszła do alkowy Murada za pośrednictwem Mihrimah. Nadano jej imię Safiye, a następnie 26 maja 1566 (w tym roku zmarł Sulejman) roku dała Muradowi syna imieniem Mehmed (przyszły sułtan). W Tym samym roku na tron wstąpił ojciec Murada- Selim II Mest. 1574 zmarł, a Murad wstąpił na tron i nastała era Sułtana Murada.
Safiye przez dłuższy czas była jedyną konkubiną Murada, podczas jego sułtanatu utrzymywała wciąż związek monogamiczny. Jego Valide- Nurbanu Sultan- poradziła mu, aby zaczął przyimować inne nałożnice, oczywiście dla dobra Imperium, gdyż władca miał tylko jednego potomka.
Safiye w 1583 roku została oskarżona przez Nurbanu o używaniu czarów, którymi nie umożliwiała przyjmowanie nowych nałożnic do alkowy. Służace sułtanki były torturowane. sułtanka Esmehan przedstawiła padyszachowi dwie nowe nałożnice, które ten postanowił przyjąć.
Sułtan utwierdzony w swej bezsilności został ojcem dla 47 dzieci (20 synów oraz 27 córek). Raporty, z rodzinnych stron Sułtanki, donoszą, iż ta pomimo początkowej goryczy, utrzymała godność i nie była zazdrosna o nowe konkubiny.
W pewnym momencie swojego życia sama wysyłała mu nałożnice, za co ten bardziej ją cenił i był jej wdzięczny. Nurbanu, myśląc, że Safiye w swojej komnacie płacze w poduszkę, bo musi dzielić się sułtanem z innymi, na złość jej wysyłała Muradowi co chwilę nowe dziewczęta.
Jednak na Safiye nie robiło to większego wrażenie, ponieważ wiedziała, że Sułtan i tak kocha ja najbardziej ze wszystkich. Sułtanka zyskała taką siłę, że konsultowała z padyszachem sprawy państwowe. Pod koniec panowania Murada Safiye była jego jedyną towarzyszką, lecz nigdy nie została jego żoną.
Kiedy w 1595 roku Sułtan Murad stanął przed Allahem, ona na tronie posadziła swojego pierworodnego syna- Mehmeda. Władca rozkazał, według tradycji, zabić swoich 19 braci. Jedynie jego malutki brat Yahya (serialowy Iskender, który w serialu był synem Safiye, historycznie jednak nie) został ocalony i potajemnie wysłany do Europy.
Od wtedy w komnacie Valide Sułtan zamieszkała matka panującego sułtana- Valide Safiye Sułtan, która od teraz bez problemu mogła rządzić haremem syna, zostając jedną z najpotężniejszych Valide w historii. Safiye w drugiej połowie panowania syna otrzymywała duże wynagrodzenie, bo aż 3000 asperów dziennie.
Kiedy Mehmed III, w 1569 roku, wyruszł na Węgry, dał jej olbrzymią władzę i pozostawił jej skarbiec. Valide namówiła swojego syna, aby jej zięć, Ibrahim Pasza, otrzymał pieczęć Wielkiego Wezyra. Największy kryzys podczas sułtanatu Safiye miała prze swoją "Kirę" Esperanze Malchi. "Kira" była niemuzłumanką najprawdopodobniej Żydówką,
która była pośrednikiem dziewczyn z haremu z światem zewnętrznym, służąc jako agent biznesowy i sekretarz. W 1600 roku wojska wzrosły na buncie, który rozpoczął się przez Malchi i jej syna, który zgromadził olbrzymią sumę, bo aż 50 mln. asperów. Safiye została pociągnięta za to odpowiedzialnością, co nie spodobało się żołnierzom,
w efekcie czego zabili Malchi i jej syna. Sułtan, aby nikt nie podejrzewał, jaki wielki wpływ ma na jego matka powiedział: "On mógł radzić się swojej matki i poprawiać swoich sług". Safiye namówiła go, aby dekret podpisał Wielki Wezyr a nie on.
Safiye odegrała dużą rolę w egzekucji najstarszego syna- Mahumuda w 1602 roku. Książę był zmartwionym tym " jak jego ojciec był prowadzony przez swoją matkę, państwo popadało w ruinę, ją nie obchodziło nic, oprócz zdobywania pieniędzy, często ubolewał do matki"- mówi angielski ambasador.
Jasnowidz religijny wysłał do matki Mahmuda- Sułtanki Halime widomość, w której podane było, iż obecny sułtan umrze za sześć miesięcy i na tronie zasiądzie jego syn. Safiye przechwyciła wiadomość i przekazała ją sułtanowi, który podejrzewając spisek i będąc wystraszonym jego popularnością, wydał rozkaz o zabiciu syna.(Możliwe, że miało to związek z Celali.)
W styczniu 1604 roku Safiye zostła wygnana do Starego Pałacu przez swojego wnuka, Ahmeda, który w 1603 roku zasiadł na tronie. Wynagrodzenie Safiye nadal się nie zmieniło (3000 asperów), podczas gdy Halime, będąc tam, otrzymywała tylko 2000 (będąc Valide 3000 asperów), a Kosem w Starym Pałacu dostawała jeszcze mnie, bo tylko 1000 asperów.
Safiye tak jak Nurbanu prowadziła politykę pro-wenecką. Jeden z weneckich ambasadorów opisał ją "To jest kobieta godna zaufania; na której zawsze można polegać i mogę powiedzieć, że w rzeczy samej znalazłem dużo prawdy w Konstantynopolu; dlatego zawsze będzie korzyścią, rozpowszechniać jej wdzięczność".
Sułtanka utrzymywała, bardzo dobre, kontakty z Elżbietą I- królową Anglii. Safiye namówiła nawet Mehmeda, żeby angielski ambasador brał udział w wyprawie na Węgry. Obie wymieniały się prezentami na specjalne okazje.
W 1597 roku Safiye rozpoczęła budowę meczetu Yani "nowy meczet". Po śmierci Sułtana Mehmeda, Safiye straciła swoją moc i budowa została wstrzymana. Dokończyła ją inna Valide- Turhan Hatice, matka Mehmeda IV. W Kairze stoi meczet Al-Malika Safiye.
Leslie Peirce zaznacza w swojej książce, że Sułtanka żyła, podczas gdy jej synowa- Sułtanka Halime przebywała w Starym Pałacu między dwoma panowaniami Sułtana Mustafa I, oznacza to, że zmarła za panowania swojego prawnuka Osmana II, czyli żyła do ok. 1619 roku.
Zmarła w Edirne, została pochowana obok Murada III w Hagia Sophia.
Osoba Safiye jest mylona z osobą Nurbanu. Mówi się, iż pochodziła od weneckiego gubernatora Korfu, a muzułmańscy korsarze porwali ją stamtąd do haremu Şehzade Murada, jeszcze za panowania Sulejmana w roku 1562. Właśnie dlatego, uznaje się ją za albankę.
Gdy Safiye miała 13/15 lat, rok od porwania poszła do alkowy Murada za pośrednictwem Mihrimah. Nadano jej imię Safiye, a następnie 26 maja 1566 (w tym roku zmarł Sulejman) roku dała Muradowi syna imieniem Mehmed (przyszły sułtan). W Tym samym roku na tron wstąpił ojciec Murada- Selim II Mest. 1574 zmarł, a Murad wstąpił na tron i nastała era Sułtana Murada.
Safiye przez dłuższy czas była jedyną konkubiną Murada, podczas jego sułtanatu utrzymywała wciąż związek monogamiczny. Jego Valide- Nurbanu Sultan- poradziła mu, aby zaczął przyimować inne nałożnice, oczywiście dla dobra Imperium, gdyż władca miał tylko jednego potomka.
Safiye w 1583 roku została oskarżona przez Nurbanu o używaniu czarów, którymi nie umożliwiała przyjmowanie nowych nałożnic do alkowy. Służace sułtanki były torturowane. sułtanka Esmehan przedstawiła padyszachowi dwie nowe nałożnice, które ten postanowił przyjąć.
Sułtan utwierdzony w swej bezsilności został ojcem dla 47 dzieci (20 synów oraz 27 córek). Raporty, z rodzinnych stron Sułtanki, donoszą, iż ta pomimo początkowej goryczy, utrzymała godność i nie była zazdrosna o nowe konkubiny.
W pewnym momencie swojego życia sama wysyłała mu nałożnice, za co ten bardziej ją cenił i był jej wdzięczny. Nurbanu, myśląc, że Safiye w swojej komnacie płacze w poduszkę, bo musi dzielić się sułtanem z innymi, na złość jej wysyłała Muradowi co chwilę nowe dziewczęta.
Jednak na Safiye nie robiło to większego wrażenie, ponieważ wiedziała, że Sułtan i tak kocha ja najbardziej ze wszystkich. Sułtanka zyskała taką siłę, że konsultowała z padyszachem sprawy państwowe. Pod koniec panowania Murada Safiye była jego jedyną towarzyszką, lecz nigdy nie została jego żoną.
Kiedy w 1595 roku Sułtan Murad stanął przed Allahem, ona na tronie posadziła swojego pierworodnego syna- Mehmeda. Władca rozkazał, według tradycji, zabić swoich 19 braci. Jedynie jego malutki brat Yahya (serialowy Iskender, który w serialu był synem Safiye, historycznie jednak nie) został ocalony i potajemnie wysłany do Europy.
Od wtedy w komnacie Valide Sułtan zamieszkała matka panującego sułtana- Valide Safiye Sułtan, która od teraz bez problemu mogła rządzić haremem syna, zostając jedną z najpotężniejszych Valide w historii. Safiye w drugiej połowie panowania syna otrzymywała duże wynagrodzenie, bo aż 3000 asperów dziennie.
Kiedy Mehmed III, w 1569 roku, wyruszł na Węgry, dał jej olbrzymią władzę i pozostawił jej skarbiec. Valide namówiła swojego syna, aby jej zięć, Ibrahim Pasza, otrzymał pieczęć Wielkiego Wezyra. Największy kryzys podczas sułtanatu Safiye miała prze swoją "Kirę" Esperanze Malchi. "Kira" była niemuzłumanką najprawdopodobniej Żydówką,
która była pośrednikiem dziewczyn z haremu z światem zewnętrznym, służąc jako agent biznesowy i sekretarz. W 1600 roku wojska wzrosły na buncie, który rozpoczął się przez Malchi i jej syna, który zgromadził olbrzymią sumę, bo aż 50 mln. asperów. Safiye została pociągnięta za to odpowiedzialnością, co nie spodobało się żołnierzom,
w efekcie czego zabili Malchi i jej syna. Sułtan, aby nikt nie podejrzewał, jaki wielki wpływ ma na jego matka powiedział: "On mógł radzić się swojej matki i poprawiać swoich sług". Safiye namówiła go, aby dekret podpisał Wielki Wezyr a nie on.
Safiye odegrała dużą rolę w egzekucji najstarszego syna- Mahumuda w 1602 roku. Książę był zmartwionym tym " jak jego ojciec był prowadzony przez swoją matkę, państwo popadało w ruinę, ją nie obchodziło nic, oprócz zdobywania pieniędzy, często ubolewał do matki"- mówi angielski ambasador.
Jasnowidz religijny wysłał do matki Mahmuda- Sułtanki Halime widomość, w której podane było, iż obecny sułtan umrze za sześć miesięcy i na tronie zasiądzie jego syn. Safiye przechwyciła wiadomość i przekazała ją sułtanowi, który podejrzewając spisek i będąc wystraszonym jego popularnością, wydał rozkaz o zabiciu syna.(Możliwe, że miało to związek z Celali.)
W styczniu 1604 roku Safiye zostła wygnana do Starego Pałacu przez swojego wnuka, Ahmeda, który w 1603 roku zasiadł na tronie. Wynagrodzenie Safiye nadal się nie zmieniło (3000 asperów), podczas gdy Halime, będąc tam, otrzymywała tylko 2000 (będąc Valide 3000 asperów), a Kosem w Starym Pałacu dostawała jeszcze mnie, bo tylko 1000 asperów.
Safiye tak jak Nurbanu prowadziła politykę pro-wenecką. Jeden z weneckich ambasadorów opisał ją "To jest kobieta godna zaufania; na której zawsze można polegać i mogę powiedzieć, że w rzeczy samej znalazłem dużo prawdy w Konstantynopolu; dlatego zawsze będzie korzyścią, rozpowszechniać jej wdzięczność".
Sułtanka utrzymywała, bardzo dobre, kontakty z Elżbietą I- królową Anglii. Safiye namówiła nawet Mehmeda, żeby angielski ambasador brał udział w wyprawie na Węgry. Obie wymieniały się prezentami na specjalne okazje.
W 1597 roku Safiye rozpoczęła budowę meczetu Yani "nowy meczet". Po śmierci Sułtana Mehmeda, Safiye straciła swoją moc i budowa została wstrzymana. Dokończyła ją inna Valide- Turhan Hatice, matka Mehmeda IV. W Kairze stoi meczet Al-Malika Safiye.
Leslie Peirce zaznacza w swojej książce, że Sułtanka żyła, podczas gdy jej synowa- Sułtanka Halime przebywała w Starym Pałacu między dwoma panowaniami Sułtana Mustafa I, oznacza to, że zmarła za panowania swojego prawnuka Osmana II, czyli żyła do ok. 1619 roku.
Zmarła w Edirne, została pochowana obok Murada III w Hagia Sophia.
Z pomocą aska @nietwoje
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz